Asomaba aos seus ollos unha bágoa
e ao meu labio unha frase de perdón;
falou o orgullo e enxugou o seu choro
e a frase nos meus labios expirou. Eu vou por un camiño, ela por outro;
pero ao pensar no noso mutuo amor,
eu digo aínda: «Por que calei aquel día?»
E ela dirá: «Por que non chorei eu?»
Gustavo Adolfo Bécquer Rima XXX
Ningún comentario:
Publicar un comentario