Feliz E Próspero 2021!

 Xa se achega O Ano Novo! E despois das penurias de 2020 non hai dúbida de que temos que facer de 2021 o mellor ano da nosa vida, esforzarnos por ceibarnos de medos e temores e dar o mellor de nós mesmos.

 Non importa o tempo nin a estación...

¿Se chove? Deixa chover... Mollámonos e danzamos baixo a chuva.

¿Con sol? Ou mesmo sen el achergarnos ata a beira do mar e escoitar o seu cantar incesante contra as rochas...

Se erramos, ¿Que máis dá? O importante é non claudicar e seguir o noso camiño, aceptar a nosa debilidade e rexurdir en cada bágoa.

Pois, e este año, sen dúbida que nos afianzamos máis nesta idea, vivir é un verdadeiro privilexio...

¡Disfrutemos do Mundo! ¡Feliz e Próspero 2021!

Xa Está Aquí O Nadal: Feliz Nadal!

¡E de novo está aquí O Nadal! ¡Esa época para difundir amor e semear a esperanza que nestes momentos nos fai tanta falta!

 Clicade na foto seguinte para ver os meus desexos de Nadal para todos vós.

Bo Nadal Amigos Cameleiros!

A Pedra Quería Ser Fonte

 Cando a pedra era isso:

Simplemente pedra sen xeito,

Nin por asomo soñaba

Que nas áxiles mans do canteiro

Ela chegaría a ser fonte...

Agora velai a está

A sentir a lene caricia da auga

A correr día tras día sobre ela...

Agora sabe que non é só pedra,  

Ela sabe que é tamén meiga e feiticeira

Pois transforma o doce e cantareiro líquido

En espello limpo do ceo azul

Que na mañá e no solpor

nela se mira sen rubor.

 Mary Carmen

O Outono É Un Artista

Gústame esta época cando O Outono fai valer as súas calidades de artista e anda por aí pintando follas e tecendo tapices que ao pisalos aínda nos entreteñen co seu ruxerruxe.

Portas No Monte

 Hai quen di que non se lle poden poñer portas ao monte… Por que non?

Ás veces é preciso...

E aquí estamos nós...

A abrir portas e a fechar feridas...

Xa Está Aquí A Camelia!

 Xa está aquí A Camelia, a flor das Rias Baixas!

 De variado colorido e formato,

disfrutemos dela mentres poidamos!

Para que?

Para nada e para todo!

 Para encher a alma de enerxía e ledicia!

A Espallar Encanto No Samaín

 Hoxe, día de Samaín, tede moito coidado porque... Imos estar por aí...

Se vos atopades con nós poderedes subornarnos con algunha lambetada, coma ovos de chocolate, donus de nubes,...  Ou algún conto... 

 Pero non teñades medo... Só imos sair para espallar o noso encanto e a nosa ledicia de vivir... 

Xa Chegou O Outono!

 É Outono e as árbores do bosque sábeno...

Coas súas follas movidas polo vento van intercambiando mensaxes escritas no vaivén da caída... Xa chegou!... Xa está aquí...! 

Saben que o outono, paseniño, vai pintando de amarelo a súa vestimenta...

E que pouco a pouco van quedar espidas fronte ao frío...

Non lles importa... porque saben que, grazas a elas, a man artesá da Nai Natureza confecciona lindos tapetes dourados onde pousar os pés, e que co seu ruxerruxe enchen o mundo de música ruxidoira que nos chega á alma... 

Mary Carmen

Escaleira Ata O Ceo E Máis Alá

 E de súpeto, así, no medio da nada, sen buscala, atopamos aquela escaleira tan ansiada...

 Escaleira que, se a seguimos, vainos levar ata o ceo e máis alá... 

Mar Carmen 

Palabras De Noa Para Mafalda Na Morte De Quino

 Ola, Mafalda, son Noa!

Xa sei que hoxe estás moi triste! 

Non pasa nada! Sabes que non estás soa! 

Vente comigo para a miña casa. Hoxe non hai sopa!

O que si que hai é iso que a ti che gusta tanto: 

FELICIDADE!

Mary Carmen

Foto: Óscar Touriño 

Deambular Por Recunchos Derruídos

 Adoro deambular por recunchos derruídos que nos enchen a alma coa súa decadente beleza.

Deixarme levar, camiñar devagar e ir pouco a pouco debullando as horas entre pinceladas coloridas e floridas imaxinando a vida de noutrora, activa e dinámica, vestida de pedra e de madeira.                 Mary Carmen 

Disfrutar Do Tempo Limitado Desta Vida Cambiante

 De todos é sabido que o tempo das cousas e tamén o das persoas é limitado... 

Cada día decatámonos máis desa realidade: 

Ao ollar ao noso redor e mirar a decadencia do que antes foi novo do trinque... 

Ao reparar na perda deste ou daquel amigo...

Só a forza e a beleza da Natureza, aínda que cambiante, permanece ao noso carón... 

Disfrutemos dela!

Mary Carmen 

O Pozo E A Rapaza Tristeira

Camiñaba eu pola parte vella da vila e alí estaba ela, rapaza pequena e tristeira...

- Por que non loces un lindo sorriso?

- Miña nai mandoume por auga ao pozo... Está lonxe, son pequena e case non podo, teño medo de romper o cántaro en cachos e estragar todo...

Ofrecinlle a miña axuda, aceptou sen dúbida algunha, e entón si apareceu o sorriso tan ansiado e que nunca debería borrarse da súa faciana.

Mary Carmen

Ricardo Carbalho Calero Letras Galegas 2020

A lembranza de Camelia Branca do Ar para Ricardo Carbalho Calero autor homenaxeado no Día Das Letras Galegas 2020

Na casa tinhamos pombas

e, por suposto, un grande gato mouro;

e o meu pai era novo ainda

e no mar do mundo cada dia ...

Papoulas Para 125.000 Visitas. Moitas Grazas!

Xa están por aí as papoulas

As súas cores a lucir...

Se as ves non podes deixar de sorrir

Pois a ledicia non é pouca...

Vermellas ou alaranxadas...

Como non amalas!

Mary Carmen

Poema que conmemora a chegada ás 125.000 visitas! Moitas grazas por continuar aí!

O Espírito Do Bosque Chegou E Faloume

Esta noite cando durmía o espírito do bosque chegou onda min...

Faloume das corredoiras preocupadas porque hai moito que non escoitan o petar dos meus pasos sobre as súas pedras musgosas...

Contoume da tristura dos vellos muíños agora aínda máis silenciosos pois non hai quen se achegue ata eles a espertalos do seu longo sono...

De que as rústicas pontellas teñen saudades de verme remonta-los bulideiros regueiros...

De que as fervenzas e ríos están a perder a súa voz cantariña pois xa non teñen quen cante con eles...

E as árbores, tecedoras de coloridos tapices, ansían o musical ruxerruxe que as miñas botas sabían arrancarlles...

Mesmo as papoulas, margaridas, prímulas, xestas, fiúnchos, fentos e toxos devecen pola miña presenza...

Todos preguntan e queren saber o porqué deste longo afastamento...

Será que xa non queres nada con nós?

Eu sentinme abraiada e non quixen falar dos longos días de dor, agora amainados, mais sempre aí ao axexo, das noites sen durmir, dos momentos de debilidade e fraqueza...

Só puiden prometer que axiña todo pasará e que calquera día destes, co bastón e coas botas, alá me terán de novo a sentir o brío e afouteza que de todos eles emana...

Mary Carmen

Saír Buscar A Raiola Do Sol Polos Camiños

Que saudade de poder saír e buscar a raiola do sol polos camiños...!!!

E alí atoparnos só con quen realmente desexa o noso ben!

Encontros que van compensarnos de todas estas angurias, 
De todos estes encerros sombríos e desacougos...

Mary Carmen

Non Deixes O Monstro Decidir a Túa Felicidade

Temos tantos soños por realizar e estamos tan felices pensando neles, que non reparamos que o monstro, de ollada fulminante e longos cairos, está detrás nosa a querer impedilos...

Por iso... Vixia as túas costas!!! Non lle deixes decidir sobre a túa felicidade!!!
Mary Carmen