Ti Es Inspiración E Segredo

E ti sabes que ti es quen me pon a funcionar.Ti sabes que todo o que eu fago, fágoo por ti. Ti es a fonte da miña inspiración. Por ti fago todo o que eu fago. Por ti é que eu quero brillar, destacar... E parece que iso funciona. A túa presenza na miña vida faime ser o que hoxe son... E ti sabes que todo iso é por ti... Ti es a miña inspiración e o meu segredo...Por ti eu, aínda hoxe, son Camelia Branca Do Ar...

Un Forte No Océano Do Esquecemento

Xa lles pasou estar nun lugar en compañía de algunhas persoas e sentiron que estaban de máis?  Que sensación tan rara esa de saber que se está presente pero que somos como seres invisibles a quen os demais nin ven, nin oen, nin teñen en conta, verdade?

E neses momentos un pregúntase que debe facer...

E nun primeiro momento decidimos ficar e ver se as cousas mudan, se os ventos cambian e sopran favorables para nós... Pero iso non acontece, mais aínda así, resistímonos a abandonar e non tiramos a toalla. Continuamos a loita para mostrar que estamos alí, que tamén sabemos, que tamén queremos opinar...

Mas é batalla perdida, cando os outros non queren é un loitar imposible contra os elementos... Somos como un forte abandonado no mar, rodeado pola infinidade da ignorancia...

Así que tomamos a decisión de recuar, de tirar todo pola borda e abandonamos o barco...  Que outro colla o temón... Nós simplemente mergullamos nas ondas do océano do esquecemento...

Amor Todos Os Días

E disque hoxe é o día dos namorados...

Pero eu, como moita máis xente, non acredito que haxa só unha data na que celebrar o amor...

O amor celébrase todos os días, nese constante apoio mutuo...

Porque eu creo que

Hai amor nos bos días de cada mañán,

Hai amor no bico de boa noite,

Hai amor nas palabras de ánimo 

Cando as nubes da tristura        

Ocultan o sol do noso ceo.

Hai amor tamén no silencio comprensivo,

Hai amor no esquecemento dos erros,

Hai amor na complicidade,

Nese entendemento sen palabras.

Hai amor na compañía do día a día

Hai amor... No amor...

Vivir O Regalo Da Vida

Quixera poder ser como algunha desas persoas que nin senten nin padecen, que dá igual o que aconteza ao seu redor, nunca se alteran, todo lles esvara...

Eu non podo ser así... Teño dentro tanto sentimento que necesito expresar o que me vai por dentro en calquera das situacións que me toca vivir.

Botar para fóra, os bos sentimentos, iso é fácil. Mesmo parece que a todo o mundo lle gusta ver á xente feliz, desfrutando da vida...

Mas... E a rabia contida que nos corre polas veas cando nos sentimos desilusionados? E a dor de sentirse traizoado??? E a tristura que se marca na nosa cara e que quita brillo ao noso ollar cando un amigo nos deixa de lado???

Pois tamén terei que aprender a lidar con iso... Terei que pasar a folla dese capítulo do libro da miña vida!!!

O que non penso facer é deixar de vivir a vida... Porque a vida é o noso mellor regalo!!! Claro que sí!!! E a pesar de todas as zancadiñas e as trampas que nos queiran poñer ao noso paso, a vida é fermosa, hai que vivila e saborear todos e cada un dos moitos motivos que temos para ser felices!!! ¡Tantos!!!!!

Fuxir, Escapar Do Noso Destino

E hai días en que só queremos saír
Sen un destino fixo...

Só queremos iso, fuxir,

Escapar á nosa rutina.

E alá marchamos,

Sen rumbo,

Pensando evadirnos 

daquilo que nos oprime.

Pensando Esquecer                                         

E deixar atrás aquilo

Que nos pesa na alma...

Pero, ás veces,

O camiño non nos deixa continuar.

Impídenos seguir...

E será que non era por aí?

Ou será que non

Podemos escapar

Ó noso Destino???