Auga Inerte En Días De Inverno

 Días de inverno na árida Castela... 

Neva todo ao meu redor...

Na fonte a auga, que uns días antes

caía gota a gota, paseniño,

toda ela mansiña,

nunha caída que non tiña fin,

agora fica alí, pendurada,

inmóbil, inerte...

Sen comezo nin retroceso algún...

 E é que na distancia todo arrefría

e, de tanto frío, custa respirar...

E con estes días de tolemia

Ata a alma se conxela...

Xa non hai risas...

O tempo non perdoa,

todo el está roto

nestes días atípicos

de penas sen fin.

Sol, achégate axiña onda min!

Mary Carmen