Pasa, río, pasa, río, co teu maino rebulir...
Pasa, pasa caladiño, co teu manso rebulir, camiño do mar salado, camiño do mar sin fin; e leva estas lagrimiñas, si has de chegar por alí, pretiño dos meus amores, pretiño do meu vivir.
Ningún comentario:
Publicar un comentario