No ceo azul radiante
Algunhas nubes grises
Comezaban a aparecer.
Permanecían alí, en ruínas,
Devastadas polo abandono
E a dor do esquecemento.
E os que por alí pasaban, coitadiños,
No medio daquel incómodo silencio,
Semellaban convertirse
En sombras, solitarias pantasmas,
Que por alí vagarán
Arrastrando as súas cadeas
De noite e sen cesar.
Mary Carmen
Ningún comentario:
Publicar un comentario