Gústame sair e vagar por aí, sobre todo se é polo monte.... Alí, ás veces acontecen cousas máxicas e penso que todo o que vexo me pertence...
Mas iso non é verdade... Non posúo nin unha mísera
frangulla do aire que respiro... Pero é tan bo!!!
De súpeto as pólas das árbores chegan ata min e falan comigo... Eu dubido só un anaco de segundo e axiña me poño a conversar con elas...
Así gañamos todas... Elas, que me contan os seus queixumes, e mais eu que lle canto os meus...
Mary Carmen
Ningún comentario:
Publicar un comentario