Lembras aquela época en que eramos os reis do ceo?
Eran tempos de escuridade e fantasía.
Magos, meigas e druidas coidaban de nós
En medio de episodios nebulosos
Onde os máis vellos contaban as nosas fabulosas fazañas.
Agora, enmeigados, co noso corpo feito papel,
Velaquí estamos
A mirar uns para os outros
Sen o noso lume,
Mais non sen o noso poder.
Seres reais pasan á nosa beira
E cos ollos ben abertos
contémplannos pasmados e abraiados!
A nosa beleza é a nosa forza,
Ela impídenos desaparecer!
Mary Carmen
Ningún comentario:
Publicar un comentario