E así... sen pensar, chegaches ti...
Coma un lene murmurio
Soando perto de min...
Non te esperaba...
Non te buscaba... Mais...
O destino quixo que fose así...
Aínda non sei ben quen es...
De onde escapaches,
Nin cando pensas marchar...
Pero gústame este sentimento
Que nos atrapa, doce e suave
Coma os nosos bicos...
Roubados, furtivos, fugaces,
Ás carreiras e ás agachadas
Que tan ben nos saben...
E que me fan amarte
Máis alá do imprevisto,
Moito máis alá do inesperado...
Eternamente!!!
Ningún comentario:
Publicar un comentario