Hai días en que todo é sol nas nosas vidas. Todo
é luz, hai ledicia nos corazóns.
Mais ás veces aparece diante de nós a branca capa do neboeiro.
Mais ás veces aparece diante de nós a branca capa do neboeiro.
Pero non temos que ficar asustados nin paralizados.
Sí, a néboa está aí, o ceo xa non é azul. A súa capa luminosa tornouse cincenta e gris.
Sí, a néboa está aí, o ceo xa non é azul. A súa capa luminosa tornouse cincenta e gris.
Pero todo ten o seu encanto. E todos sabemos
que é un simple cobertor para os días menos cálidos. Pouco a pouco o calor irá
aparecendo e fará desaparecer a tristura morriñenta do noso horizonte.
Ningún comentario:
Publicar un comentario