Marabillas Da Alborada

De mañá, cando  deixamos atrás 
O agarimo do leito,

Hai veces que miramos ao noso redor

E só vemos marabillas...

O sol a nacer

nesa suave alborada sobre o río.

Ese río que continúa a levar

Correndo a auga cara ao mar.

No lenzo do ceo, 

O pintor está a usar        

Os vermellos, azuis, rosas...

E, así, coa maxia do seu pincel

Fai máis colorida a nosa xornada.