Ledicia De Encontro Inesperado Sen Sentirte

Ledicia!

Ledicia da túa imaxe,

Viaxeira de um coche fugaz, nos meus olhos.

Encontro inesperado e emotivo!

E ti, que sabes da miña ansia de ti,

Ti, que sabes das miñas ganas

de tocar a tua pel,

achegácheste a min

igual que unha estrela rutilante!

Mas eu, 

estatua de mármore momentânea,

non o fixen... 

Só ollaba para ti,

Com esas olladas que o din todo.

Todo o que a boca non fala...

E eu só ollaba,

Apagando con sorrisos o lume interior

Que berraba para que eu 
estirase o brazo,

Estirase a man, 
para tocarte e sentir ...

Sentirte.....

Mas... Non o fixen...

E Eu non te sentín...