Vivencias Do Camiño

E nesta nosa pasaxe viaxeira pola vida algo de nós queda no camiño e moito do camiño permanece tamén en nós: os sentimentos, as emocións, as vivencias...

Ofrenda Floral Á Virxe Peregrina 2012

E un ano máis estamos aquí a cumprir a tradición de participar na Ofrenda Floral á Virxe Peregrina. 

A miña filla Mary Carmen que agora vive en Sevilla debido ao seu traballo, chegou a propósito a Pontevedra, para non faltar a esta nosa cita de tódolos anos...

Xa no venres pola tarde, despois de disfrutar de un día ao sol na praia da Lanzada, comezamos a pasar o ferro e preparar a roupa, os pendentes, zapatos... Só deixamos para o último momento a recollida das flores, pois así teñen unha mellor presenza, recén cortadas.

E menos mal que o sábado presentouse con unha mañá fresquiña que nos deixou participar sen gobios do calor, no desfile ata a Igrexa da Peregrina.

Despois de escoitar o pregón, e coa algarabía das comparsas e agrupacións folklóricas, a comitiva iniciou a súa marcha desde a praza de Mugartegui e pasando lugares tan bonitos como a Praza da Verdura, a Praza da Leña, a Ferrería... Chegamos diante da Igrexa da nosa Virxe peregrina.

Alí, o sol tamén se queixo unir á ofrenda e participou connosco na subida espectacular da carroza ao santuario. 

E unha vez cumprida a nosa misión, unímonos á alegría reinante na cidade do Lérez polo comezo da semana grande das festas. 

E ti, sí, ti que estás a ler... Anímate, ven, e participa ti tamén, non quedes fóra... Pontevedra paga a pena de ser visitada!!!!

 Pontevedra é boa vila Dá de beber a quen pasa!!!!

VER AQUÍ TODAS AS FOTOS DA OFRENDA

Mensaxe Escrita Nas Estrelas

Moitos de nós temos persoas que queremos pero que por un motivo ou por outro non se encontran sempre ao noso lado.

Persoas amigas, familiares e/ou amores que quereriamos ter moi preto de nós pero que se atopan alá na lonxanía da distancia...

Seguramente haberá quen pense que cos novos métodos de comunicación ese afastamento agora xa non é tanto coma noutrora...

Hoxe temos medios para falar e mesmo ver  a quen non temos connosco...

Mais hai ocasións en que só ver non chega... Quereriamos sentir o seu calor, notar o seu alento no noso colo, perdernos nun abrazo apertado e que non teña fin... 

A distancia é a nosa inimiga... E entón chegamos até a pensar en querer meternos polo cable do teléfono e poder dar un agarimo... Outras veces lanzamos os nosos suspiros, os nosos anhelos, os nosos desexos para o ar ... Como nun brinde solitario ... E simplemente esperamos que as estrelas sexan as nosas mensaxeiras... Sabemos que a mensaxe será ben recollida e entregada!

Volver A Disfrutar Dos Doces Dezaseis Anos

Un amigo meu contoume que cando tiña 16 anos quería ter 30, mais que agora, preto da cincuentena, el soña cos tempos aqueles en que tiña 16... 

Seguramente hai moitas máis persoas ás que lles pasa o mesmo...

Seguramente hai moita xente a querer regresar a aquela época...

Cando un ten 16 anos a vida está aí, case toda enteira por vivir... Todos os horizontes están abertos e pensamos que podemos poñer o mundo por monteira e comer todo o que se nos poña por diante...

Cando un ten 16 anos o corazón está rebosante de soños e de ilusións, de utopías enfiadas noite tras noite no lento pasar das horas de inverno aquecidas ao lume agarimoso da lareira...  

Claro que  non contabamos coa tecnoloxía de hoxe, mas viviamos en un mundo, para min mais libre de ataduras, moi diferente a estes momentos en que a xuventude non vive sen estar pegada a unha maquiniña e non sabe disfrutar dos praceres auténticos da vida.

Cando temos 16 anos parece que non nos dá chegada a hora de poder acadar todo aquilo que anhelamos, e pensamos que a vida camiña moi devagar...

Sen embargo, co paso dos anos decatámonos de que a vida é un momento moi curto e que pasa en un plis plas... Por iso, se aínda estás nese momento da vida, eu anímote a que vivas intensamente todo o que acontece ao teu redor, para que nunca chegues a pensar en que calquera tempo pasado foi mellor, ou que deixaches moito por facer... O tempo pasado nunca volve... Cada idade ten o seu encanto:

Desfruta a vida, pois... A vida... Son dous días...