Días Fríos De Inverno

Días de Inverno,
noites de xiada,
mañás  de frío...                                           
E, eu, aquí, soliña,
tremendo no campo cuberto
co seu manto branco
de armiño...
Sinto na cara o vento conxelado
que ha levar lonxe
as nubes negras
dos meus pensamentos
escuros e tristeiros...
Luvas, cachecol,
e gorra de lá na cabeza...
Non sei se estou preparada
para a longa travesía...Da vida...

Mais, o sol, o sol do teu cariño,
xa ven chegando paseniño,
xa ven chegando mansiño...
E con el traerá a lareira para quecer
a miña alma cansa e sen carraxe para mudar...

E unha voz ao meu lado besbexa:
"Segue na luita... Segue camiñando!"
E, eu, escoito... E, sumisa, fago....
Comezo a camiñar... Xa non ficarei aquí, ao frío...
Novas rutas, novos desafíos, novas metas
Están a me esperar... Sempre a camiñar!!!