Moitos de nós temos persoas que queremos pero que
por un motivo ou por outro non se encontran sempre ao noso lado.
Persoas amigas, familiares e/ou amores que
quereriamos ter moi preto de nós pero que se atopan alá na lonxanía da
distancia...
Seguramente haberá quen pense que cos novos métodos
de comunicación ese afastamento agora xa non é tanto coma noutrora...
Hoxe temos medios para falar e mesmo ver a quen non temos connosco...
Mais hai ocasións en que só ver non chega...
Quereriamos sentir o seu calor, notar o seu alento no noso colo, perdernos nun
abrazo apertado e que non teña fin...
A distancia é a nosa inimiga... E entón
chegamos até a pensar en querer meternos polo cable do teléfono e poder dar un
agarimo... Outras veces lanzamos os nosos suspiros, os nosos anhelos, os nosos desexos
para o ar ... Como nun brinde solitario ... E simplemente esperamos que as
estrelas sexan as nosas mensaxeiras... Sabemos que a mensaxe será ben recollida
e entregada!
Ningún comentario:
Publicar un comentario