Camelia, camelia branca,
Coa túa beleza sen par
Sempre estás ao meu carón.
Sabes que con só mirarte
Fascinas o meu pensamento
Que voa e voa, quen sabe ata onde...
E, ti, sobre as ás do vento
Érgueste e viaxas alén do mar
Para cos meus ausentes falar
E ouvir o seu doce cantar.
Mary Carmen
Ningún comentario:
Publicar un comentario