A fin do verán, coma tódolos anos no mes de setembro, está a chegar...
O sol xa non quenta coma antes e o azul do ceo
xa non é tan intenso. De súpeto, como a traizón, nas tardes deste
setembro o tempo faise máis gris, con nubarróns alá no alto, que non me deixan
ver o celeste do ceo.
Xa nin pensar en achegarme ata a praia ben de
mañanciña...
A brisa xa é máis fresca, e xunto coa brétema,
retrasa o momento en que a area sinta o meu pé descalzo.
Ningún comentario:
Publicar un comentario