E alí estaba ela, a fráxil escaleira que nos invitaba a dar un mergullo naquelas augas tan frías e claras.
Eu aceptei o convite e afincando ben os pés na
madeira, xa vetusta polo pasar do tempo, alá baixei, chanzo a chanzo cara ao líquido
elemento que estaba á miña espera.
Ningún comentario:
Publicar un comentario