De pequena gustábanme moito as cereixas…
E aínda agora me gustan e cando comezan a
aparecer nas árbores veñen á miña memoria aquelas corredoiras que eu percorría co
meu irmán aló polo mes de maio para chegar até a casa da miña avoa paterna.
Polo camiño iamos enchendo a boca de frescos amorodos ventureiros que colliamos aquí e alí sen buscar demasiado.
Chegados á casa da avoa o primeiro que faciamos era gabear polas cerdeiras e chegar ata as pólas máis altas para coller as cereixas máis vermellas e redondas.
Con elas iamos enchendo os cestos que levabamos e tamén, claro, engulindo algunhas de vez en cando ata que a nosa cobiza quedaba satisfeita.
Logo voltabamos para a nosa casa co prezado
froito e eu con bonitos pendentes nas orellas. A última moda naqueles días de
vermello colorido nas cerdeiras do país. Tempos aqueles...!
Ningún comentario:
Publicar un comentario