Tediosa Espera, Triste Quimera

A noite xa está a caer

E ti non das chegado.

Sinto saudades da túa presenza,

Daquela túa ansia urxente de min.

Agora aquí estou

Simplemente  

A deixar caer

As pétalas da margarida...

Unha... Dúas... Tres...

Si... Non... Si...

Pero ti onda min aínda non estás.

Ai que tediosa

É esta longa espera...

Que non pasa de ser

Unha triste quimera!

A Noite Caía Mansiña

A noite caía mansiña e sosegada,
A presenza da chuva facíase notar.

As últimas follas,                                   Das súas pólas escapadas,

Eran levadas     

E empurradas 
De acá para alá.

Só o noso banco, 
Triste e solitario,                 

Sabía da túa ausencia.

Só a miña alma, 
Ciumenta e saudosa,

Precisaba da túa presencia

Sempre tenra e amorosa.

Chove Lá Fóra Saudade De Ti

E como chove lá fóra!!!
E chove... E chove...

E  non deixa de chover...

E así está o meu corazón

Porque ti non queres aparecer

Meu lindo e lonxano amor!

O meu paraugas vermello

Enchóupase de saudade

E, mentres, o mar

Brúa e berra o teu nome

Que nunca a min

Como entón há de tornar!

Misterio E Maixa: Deixarse Levar

Hai veces que hai que deixarse levar polo misterio e a maxia.

Entrar sen medo e con ilusión nas intrincadas veredas do noso camiño!

O Sol sempre estará aí a iluminar o noso paso.                                         

O Mundo Nas Túas Mans!

Todos temos un mundo de soños no noso interior.

Ilusións que un día pensamos que imos alcanzar.

E iso é bo. Os soños mantéñennos cos polos cargados de positividade.

E agora que este ano acaba de comezar é un bo momento para tentar acadalos.

Así que , non o dubides! Ponte mans á obra!

Tes O Mundo Nas túas Mans!