Ábreseme o corazón,
Obsérvao un paxariño,
Mimado coa súa paixón.
Tenue é a luz do recuncho
Que modula a súa dozura,
Durmido na noite pura.
O paxariño cántalle,
Rechouchía coa súa garganta
Os seus trémolos de fermosura.
Durmido na noite pura.
O paxariño cántalle,
Rechouchía coa súa garganta
Os seus trémolos de fermosura.
Antonio Cordero Pinedo
Ningún comentario:
Publicar un comentario