Pingar De Chuva No Inverno

Inverno.

Auga a caír do ceo.

Chuva con arte 

Para pintar marabillas na nosa paisaxe.

Eu, solitaria detrás do cristal da miña ventá,

Lembro o son das follas molladas,

O seu ruxerruxe,

compañeiro do meu camiñar.

Ollo para a rúa.

Miro a xente correr 
Debaixo dos paraugas,

As nubes empurradas polo vento...

Sinto o pingar incesante da auga,

Que así, moi devagar,

Vai formando as pozas

Que fan as ledicias dos rapaces.

Ai, quen aínda puidera 

Coma eles alegremente brincar...!