Saudades De Voar Sen Rumbo

Hoxe espertei ...
E as miñas ás non estaban comigo...

Busquei e busquei e non as atopei...

E o día todo pasei con saudades...

Saudades

daquel tempo en que podía voar

e ceo azul surcar

de un a outro confín, sen parar.

E agora, aquí aínda estou...

Con saudades

de voar e planear

sen rumbo

e xunto a ti chegar...

As miñas ás non aparecen,

entón eu,
cansa,                                    

nesta pedra sentei.

Aquí estou á túa espera, soa...

Será ela longa?

Ou virás axiña onda min?

Se así fora,

as saudades das miñas ás

non serían igual,

serían menos...

Pois ti...Ti xa es todo...

Non preciso de máis...