A Igrexa Mariñeira

O sol axionllado aos pes de Cristo morto

reza unha lenta salve encol das lousas frías,

e as lampariñas tecen douradas letanías

de penumbras e luz, de fe e de recordo.

                           Unha vella labrega debulla o seu rosario;

seu rosario de días, de mágoas e de arelas. 
I o lume da alma súa antre o lume das velas

é luar aldeán vestidiño de branco.
                             Luís Amado Carballo