Oxalá esteas sempre aí…
Se non pode ser ao frente, como os dous quixéramos, que sexa á sombra...Esa sombra... a do un ao lado do outro, acubillándonos mutuamente…
Ninguén poderá afastarnos.
Oxalá esteas sempre aí…
Se non pode ser ao frente, como os dous quixéramos, que sexa á sombra...Esa sombra... a do un ao lado do outro, acubillándonos mutuamente…
Ninguén poderá afastarnos.
E xa non sei que máis dicir. E é que ti sabes que a cada día síntote máis e máis dentro de min.
E é que é inevitable: cada parte do meu corpo incéndiase de amor por ti.
E así os meus ollos reflexan o feliz que estou sempre que ti estás por preto e que todo o mundo ve que non podo deixar de sorrir cando estás ao meu carón.
E sabes unha cousa? Cada vez que me das unha aperta sinto a túa alma conectarse coa miña... e é que non pode ser doutra maneira pois ti es a miña alma xemelga...
E ti sabes que cada vez que me bicas o meu corazón acelera ata o punto de non poder pensar a miña vida sen ti.
E que sinto que se os nosos camiños se cruzaron así deste xeito, e a estas alturas da vida non foi ao chou... foi por algunha razón... esa razón que xa sabía que ti eras para min e eu era para ti...
Xa fai tempo que non escribo de ti
Pero sabes que só ti es o tema dos meus pensamentos.
Gústame cando me das o refuxio das túas apertas.
Adoro cando me ilusionas cos teus plans para os dous.
Encántame sentir a forza e o desexo da túa mirada ao percorrerme.
E que bonito é o silencio que se sinte cando me bicas!