Quen me coñece sabe canto me gusta a música!
É algo que sempre lembro: eu ben pequeniña, a
escoitar a voz da miña avoa.
Ela cantaba mentres ía cosendo o andamento da vida naquela máquina de coser que funcionaba co movemento da man. A súa
man xiraba e xiraba ao ritmo do son que ela emitía.
E así na atmosfera do cuarto onde ela
traballaba íanse ganduxando as notas das cancións de moda na época ao mesmo
tempo que unha saia, unha camisa... tomaban forma na tela traspasada polas
agullas.
Ee u alí, ao pé dela a tararear, ribetear e
pespuntear...
Ningún comentario:
Publicar un comentario