A miña amiga ten unha mágoa... Eu quixera dicirlle palabras de consolo...
Mas o don da palabra non é o meu...
Verdade que xa nos pasou algunha vez?
E que facer entón?
Pois estar aí.... Iso é o que importa!
Ás veces non
precisamos de palabras para axudar e animar a un amigo!
Saber escoitar tamén
é importante!
Cando non sabemos o que dicir, e a tristeza é profunda, un simple abrazo, unha mirada de
complicidade, de partillar a pena, chega ata a alma!
Poder acoller un
amigo no noso ombreiro e no silencio de un abrazo iso fai moito ben!
Os nosos ombreiros
sempre están aí para acoller os amigos! É francamente fantástico poder dicir a
un amigo: Se precisas de un ombreiro, eu teño dous! Se precisas de alguén que
te escoite, esa persoa son eu! Non o penses dúas veces...!
Ningún comentario:
Publicar un comentario