E case sen pensar
O tempo está a pasar.
Gran a gran, o reloxo de area da vida,
Está a se baleirar.
Pero eu,
Neste meu camiñar,
Non quero ollar para atrás.
De aí é de onde veño,
A paisaxe xa a coñezo.
Os meus pasos levaranme
Sempre cara adiante.
Os carreiros preséntanse ante min
E convídanme a entrar
Naquelas adustas paraxes.
Eu sei que para min
Un mundo novo se abre.
Un mar infinito de aventuras,
Soños novos polos que loitar
E tormentas en noites escuras.
A miña alma susúrrame:
Adiante!
Ningún comentario:
Publicar un comentario