sábado, 4 de outubro de 2014

Marabillas Da Alborada



De mañá, cando  deixamos atrás 
O agarimo do leito,
Hai veces que miramos ao noso redor
E só vemos marabillas...
O sol a nacer
nesa suave alborada sobre o río.
Ese río que continúa a levar
Correndo a auga cara ao mar.
No lenzo do ceo, 
O pintor está a usar        
Os vermellos, azuis, rosas...
E, así, coa maxia do seu pincel
Fai máis colorida a nosa xornada.

Ningún comentario:

Publicar un comentario