É Outono.
Leva días a chover e chover.
Ríos de auga sen fin.
Hoxe, a tarde está morriñenta
E eu morriñosa.
Lentamente, a escuridade
Vai tomando conta da cidade.
E eu, na miña xanela,
Ollo a xente correr
Tapada, agochada,
Ao abrigo dos paraugas.
De lonxe chega unha música
Aos meus oídos.
E con ela, un bico de saudade,
Que moi de vagar,
Na miña meixela vense pousar.
Ningún comentario:
Publicar un comentario