xoves, 27 de xuño de 2013

Palabras A Mis Niños De 6º B

Y ya pusimos fin a una etapa de la vida, la vuestra y la mía.
Y aunque ha pasado poco tiempo, la nostalgia va entrando poco a poco en mí.
Estos últimos días en el cole, al entrar en el aula, vacía de vuestra presencia, toda una ola de sentimientos me invadía al pensar que todo lo vivido aquí por vosotros y por mí, ya no se volverá a repetir. Pero simpre estaréis en mi recuerdo todos y cada uno de vosotros:
El perfeccionismo, la originalidad y la inventiva de Aldara, que me mantenían siempre maravillada, la perspicacia de Antón y su sonrisa pícara al pillar mis palabras irónicas, las dotes organizativas de Laura llevadas a cabo con una sonrisa, la dulce mirada de Dalila que me envolvía en una caricia, la alegría y vitalidad de Javier, el ir y venir de Jorge en un vaivén nervioso cuando tenía que hablar, las palabras animosas de Carmen, con su melena siempre al viento, la genialidad de Aarón en sus dibujos y en su forma de vestir, siempre elegante, siempre in, la mirada enigmática de María siguiéndome por el aula, los buenos deseos de Almudena para el fin de semana, el pozo de sabiduría de Eduardo y su apasionada forma de exponer los temas, las anécdotas de Jose con sus perros y su oveja, los abrazos de Sara nada más entrar por la puerta y su constante aporte musical para el blog y para el aula, el buen hacer, tanto literario, como social, de nuestro delegado Joel, siempre amable y alegre para todo, la ansiedad y vivacidad de Andrea, la suavidad de las palabras de Juan, el entusiasmo y vitalidad de Helena siempre dispuesta para todo, la tranquilidad de Ismael, el cariño de Sandra y su visión diferente del Mundo y de la Vida, el encanto y la dulzura de la sonrisa y los abrazos de Isabel, la simpatía y eficiencia de Nicolás, siempre responsable y acertado, la vitalidad de Tomás, la risa contagiosa de Uxío, el entusiasmo con que Anxo acometía todas las tareas, la rapidez, originalidad y brillantez de Uxía... Vuestro cariño Y los abrazos y los besos sobre todo de este último mes... Y todos esos detalles que vosotros y yo sabemos... Que nos unieron cada día...
 
Quiero agradeceros vuestras palabras que me llenan de emoción siempre que las leo... Me gustan mucho, por eso, por emotivas, y porque veo que os expresasteis como yo traté de enseñaros, y, al verlas, creo que lo conseguí...   Muchas gracias por haberme dejado ser vuesta profe estos dos últimos años, de verdad que fue todo un privilegio... Sois una clase maravillosa. Y como decimos siempre, este no es un adiós... Es un hasta siempre... Y nos seguiremos viendo andando por el mundo...

mércores, 26 de xuño de 2013

Palabras De Mis Alumnos

Querida profe:
Nosotros queríamos agradecerte el esfuerzo que has impuesto en nuestra enseñanza. Contigo hemos aprendido, no sólo lo escrito en los libros, sino el modo en que con una sonrisa, todo era más fácil.
Nos enseñaste a ser respetuosos y a saber manejarnos por el mundo.
Muchas gracias por haber hecho de nosotros una buenas e inteligentes personas, y recuerda que aunque no estés presente ya tienes una parte de nuestros corazones ocupada para SIEMPRE.
    
Te agradecemos tu esfuerzo por compartir tus conocimientos que nos has enseñado estos dos años y te agradecemos la paciencia que tuviste cuando no entendíamos algo. Gracias profe y aunque nos vayamos ¡NUNCA TE OLVIDAREMOS!
¡6º B por siempre!!

martes, 18 de xuño de 2013

Soidade E Desespero Sem Ti

Amigo
é pasión iso que Ela sinte por ti....
E esa súa pasión a onde a levará?
Iso non sei dicir...
Só sei onde agora ela está:
num mundo de soidade      
e desespero
porque ti nunca estás aquí...
E nunca vas estar...
Ti, na túa seguridade, brincas con ela
e dis: mañán...
Mas ese mañán nunca chega
e ela morre de saudades...
Saudades de ti!

domingo, 16 de xuño de 2013

Grazas Por Existir, Amor!

E si, hai moita xente a pensar que o que importa é vivir a vida...
Mas que sería da vida sen amor?
Amar e ser amada... Aínda que non é necesario estar sempre a berrar aos catro ventos que estamos namorados.
Ás veces incluso penso que canto máis reservamos un sentimento, máis desfrutamos despois eses momentos partillados, eses momentos íntimos, tan intensos que fan que te ame cada día máis...
Difícil expresar con palabras, non encontro un poema, non atopo unha música á altura... Por iso, só podo dicir: Grazas por existir, amor!

martes, 11 de xuño de 2013

A Chuva Orballa Na Miña Alma

A Chuva orballa lentamente 
na miña alma 
e o son do seu ritmo 
nos cristais da ventá 
di para min:
"Espera por min, Amor!"

Esas foron as túas palabras...
Mas hoxe, despois de tantas lúas,  
Ti aínda non estás aquí...
E eu, aínda que sei que ti non vas vir
fico aquí... á túa espera...
Espero-te a noite toda... 
ata o novo día....
Unha espera en van... Xa o sei...
Ti non vas vir...
E os meus suspiros,
paxaros de ansiedade confiada,
voan no ar do meu cuarto...
Ata que ao fin, libres,
escapan pola fiestra aberta
ao amencer de un novo día....
Un Novo Día Sen Ti!

domingo, 9 de xuño de 2013

Amor: Divina Sensación

E hoxe estive cunha amiga que está como nena con zapatos novos porque encontrou o amor e está apaixonada...
E el, o seu amor, só el, é o tema constante da súa conversa...
Así é como eu sei:  O bo que é pasar as noites sentindo o calor do seu abrazo!
O bo que é continuar a sentir as bolboretas no estómago cando el a chama por teléfono, cando el lle fala, cando el aparece...
Tamén sei o divina que é esa sensación de súa paixón por el!
Ah... Mas tamén está a dor... A dor das despedidas... A dor da distancia que os separa... Mas, se ela fecha os ollos, el está sempre ao seu carón... Se fecha os ollos revive cada detalle dos seus encontros... Revive cada detalle daqueles inesquecibles días á beira do mar... 
Entón, neses momentos, ela sinte que non están lonxe un do outro... Eles fican preto, apenas ao alcance de un bico...

sábado, 8 de xuño de 2013

Na Nube Da Saudade

E ela está con saudades... Saudades de ti...
E ela sempre está a lembrar aqueles poucos momentos que estabades os dous a conversar...
E lembra como tu a facías sentir como quen está nunha nube, no ar, e non cos pés no chan...

Esa nube... Que nube marabillosa... Unha nube de nervios... Unha nube de ilusión... Unha nube de bolboretas na barriga e amor no corazón...

E o tempo pasou... E ela continúa na nube... Alí ficou, sempre á túa espera... Na nube... Non a deixes baixar... Sabes que está sempre alí... A te adorar...

xoves, 6 de xuño de 2013

Em Torno Ao Candeeiro Paira Uma Borboleta





Em torno ao candeeiro desolado

Cujo petróleo me alumia a vida,

Paira uma borboleta, por mandado

Da sua inconsistência indefinida.
Fernando Pessoa