Que sí, amigos, aínda que
hai quen non o cree, todos temos ás para voar polo ceo da vida... O único que
temos que facer é aprender como usalas para voar lonxe, moi lonxe. Tamén
debemos saber compartir voos cando cumpra... Ás veces estamos tristes ou
desalentados e non temos vontade de voar... E partillar axuda a dar impulso ás
nosas ás para poder levantar o voo, afastarnos de rente o chan e poder
así continuar esta nosa viaxe un pouquiño máis felices.
Profe, que guapa estás nesa paisaxe tan bonita marítima. A mín guataríame voar, que pena que non poidamos. A canción é moi bonita, a mín da canción o que máis gustame é o ritmo. Moitos bicos e apertas de tu alumna Isabel 6º B.
ResponderEliminarola, Isabel!!!
ResponderEliminarClaro que temos ás e podemos voar!!! Usamos a nosa imaxinación e xa levantamos os pés do chan para poñelos onde nós queiramos... Só falta imaxinar... E... Xa está!!!
Voar... Quem me dera!
ResponderEliminar