sábado, 6 de outubro de 2012

Medo de Vogar

Tiven medo de vogar,
tiven medo da auga crara.
Anque fora cuns bons remos
anque fora na mar calma,
non vogaba!, non vogaba!
O medo xa non sei del.
Xa secou aquel mar longo.
E sin saber donde veu,
si é doutro ou é meu,
navego nun mar de fondo.
María Mariño

5 comentarios:

  1. Bonitos versos, e magnífica foto..
    Unha aperta, camelia...

    ResponderEliminar
  2. Profe estas muy guapa en esa foto junto al barco un beso

    ResponderEliminar
  3. Profe, hacia tiempo que no veía tu blog, pero sigue estando tan bonito y poético como siempre.Precioso ese verso y esa foto de tus caminatas por la Península. Un beso y que pases un buen puente.Isabel 6ºB

    ResponderEliminar
  4. Ola, Navegacruz! Moitas gracias pola tua visita ao blog!
    E estou de acordo contigo: a poesía uma marabilla da nosa grande María Mariño...
    Un bico
    Mary Carmen

    ResponderEliminar
  5. Y a vosotros, Uxío e Isabel un biquiño. Me alegro de que os siga gustando el blog y que paséis de vez en cuando por aquí... Nos vemos...

    ResponderEliminar