martes, 29 de maio de 2012

Seres Incompletos Buscan A Perfección


Neste mundo hai xente para todo... E hai quen pasa a vida a buscar a perfección, mais non en si mesmos... Pasan a vida a buscar unha persoa perfecta...
Mais logo fican desilusionados porque nunca atopan esa chamada perfección...
E eu pregunto: Entón... Existe ou non existe a perfección como tal??
E eu mesma me respondo: Todos nós somos seres incompletos e non podemos buscar ou querer a perfección noutra persoa, que tamén é incompleta...
O que temos que intentar é facer ben as nosas escollas... Elixir para nós alguén, non perfecto, que non existe... Mais sí elixir alguén que sexa coma nós... Alguén que estea sempre disposto a nos axudar cando precisamos e a quen lle gusten as mesmas cousas que nos gustan a nós... Ou a quen lle gusten outras cousas totalmente diferentes e entón ven a completar a parte incompleta de nós...
Entón pode ser que consigamos a unidade perfecta!!!

martes, 22 de maio de 2012

Dáme Un Abrazo, Unha Aperta!


En algunhas redes sociais celébrase hoxe o día do abrazo... 
Eu penso que o día do abrazo é todos os días... A min, persoalmente gústame dar abrazos e que me abracen todos os días...
Que mellor que empezar o día con un abrazo!... Un abrazo protector, un abrazo que é tamén refuxio! ... Así xa vas preparado para enfrontar todas as situacións que poidan acontecer neste noso camiñar pola vida...
Porque cando abrazamos ou somos abrazados o noso corazón aquece, e o seu calor fainos sentir mellor, como flotando leves nesas nubes que estes días tanto cobren o noso ceo... Ao mesmo tempo un abrazo fai que poidamos recuperar as nosas forzas para así poder continuar a camiñar a nosa senda.
Por iso ... Se hoxe aínda non deches unha aperta... A que esperas?? Sal correndo e bótate aos brazos da primeira persoa querida... De seguro que vas  disfrutar!

E ninguén mellor que Julio Iglesias para cantar o abrazo... Aínda que sexa de despedida! 

xoves, 17 de maio de 2012

Dous Poemas No Día Das Letras Galegas

E hoxe 17 de maio, Día Das Letras Galegas, deixo un poema do autor homenaxeado, nesta ocasión: Valentín Paz Andrade

TRIADAS DO VENTO NO MAR
 
Verde vento polas leiras
e vento azul polo mar,
panos da mesma bandeira.
Quen fora vento, meu mar
e sobre o teu lombo brando
puidera o corpo deitar!


Quen fora o vento poboado
de polen e de cantigas
e malvises namorados!
Quen fora o vento que rube
a refrescar as estrelas
despois de folgar coa nube!
Quen fora xinete alado
de ardor e de vidro feito
 sobre das olas montado!

E Outro Poema, agora feito canción: Pranto Matricial

sábado, 12 de maio de 2012

Paixón É Amar Sen Medida


Un día preguntáronnos que era a paixón...
E, isto foi o que dixo unha amiga miña, sen pararse  moito a pensar...

Paixón é ter unha persoa o tempo todo metida na túa cabeza... Paixón é non parar de pensar nela, desde que te levantas ata que te deitas... Paixón é querer ir durmir só para ver se así os teus pensamentos varían... Mas ao acordar... Aí está a túa mente outra vez chea só coa súa imaxe... Paixón é amar á outra persoa e querer estar sempre ao seu lado aínda que estea lonxe e sabes que é igual de feliz sen ti... Paixón é amar aínda que non sexas correspondido...
Paixón é saber que non es a súa escolla, senón unha opción de última hora, de cando alguén falla ou de cando non hai ninguén máis ... E aínda así ... Para ti o outro si é escolla, para ti non existe ninguén máis!!!
Paixón é ousar querer cometer loucuras, ou chegar mesmo a cometelas, aínda que non poidas... Aínda que non debas... 

Paixón é unha viaxe a escondidas, un famoso café, un paseo en coche,  unha ermida perto do mar, uns bicos roubados, uns bicos entregados, as ondas a bater contra as rochas... Dous corpos unidos en un abrazo sen fin... Sen nada mais...... Paixón!!!
Paixón... É amar sen medida... Aínda que doia!!!

xoves, 10 de maio de 2012

Día Mundial do Lupus

O día 10 de maio está adicado internacionalmente ao Lupus, unha enfermidade crónica e autoinmune que pode afectar a calquera parte do noso organismo.
É un mal moi extendido, sobretodo en países asiáticos e africanos e cunha incidencia nove veces maior nas mulleres que nos homes.

O seu nome ven dado por certas manchas que aparecen nalgunhas persoas coa doenza e que se parecen a algunhas manchas presentes en persoas trabadas por lobos... LUPUS, en latín: Lobo...

Ademais do lobo, e da color púrpura, o seu símbolo, a nivel mundial é unha bolboreta, un animal moi lindo, pero a enfermidade non o é...

Máis de cinco millóns de persoas en todo o mundo,  a maioría mulleres, loitan cun futuro incerto pola presenza do Lupus na súa vida. E non só eles, xa que a enfermidade altera de certa maneira tamén a vida dos seus familiares, amigos...

Con esta celebración a nivel mundial, preténdese aumentar a sensibilidade social para con os doentes, mellorar os servizos de saúde para os pacientes, fomentar a investigación das súas causas e  buscar unha cura definitiva, mellorar o diagnóstico, xa que ás veces algúns enfermos sofren un auténtico calvario ata que son diagnosticados, e polo tanto mellorar os tratamentos, e promover estudios do impacto global desta enfermidade.
 
Particularmente penso que días como estes son moi necesarios porque a xente necesita saber máis, hai que aumentar a sensibilidade sobre a doenza LUPUS, para evitar a discriminación e moitos preconceitos con respecto a esta enfermidade e aos que a padecen... Isto sen dúbida contribuiría a salvar moitas vidas e a mellorar a situación dos doentes.

domingo, 6 de maio de 2012

Homenaxe No Día Das Nais


O primeiro domingo de maio é o dia escollido para homenaxear as nais...
E eu penso que está ben... 
Unha nai merece, máis que ninguén, ser homenaxeada...
Unha nai está sempre aí cando somos cativos... Nai... Toda ternura, toda coidado, toda atención...
Nai coraxosa que loita sen fin para ver os seus fillos felices, sen medir esforzos, sen escatimar, e sempre a se dar... 
E continúa aí ao medrarmos... Nunca deixa de ser nai... 
E todo iso ás veces, nós,  non sabemos retribuir, ou non o exteriorizamos na medida en que debiamos... Por iso estou de acordo co día das nais... Elas merecen a nosa homenaxe todo o ano... E nese dia sacamos todo o que levamos dentro e, con todo amor,  ofrecémosllelo... 
Pero todo, todo o que podamos ofrecer, sempre será pouco ao lado de todo o que ao longo da vida estamos a recibir!... Nai... Fica sempre aí!!

mércores, 2 de maio de 2012

O Solpor, Momento Melancólico E Lindo


O solpor, ese momento do día en que o sol parece querer escapar das nosas vidas,  pode parecernos triste porque significa a fin de algo, a fin do día... 

Sin embargo eu penso que hai  unha grande beleza nese momento... A min gústame o lusco-fusco desde que era unha cativa e contemplaba o sol, alá, lonxe no horizonte, perto do mar ... Para min sempre o solpor está ligado ao mar...
 Ese momento máxico en que o sol se tapa  co cobertor de escuma de mar...  Melancólico? Si... Mais tamén lindísimo...