Nós: Máis Alá Do Horizonte

Penso que na vida non temos que conformarnos con permanecer só naquel espazo onde nacemos e vivimos...

Creo que non debemos, para nada ser coma a lagoa, que fica contenta cos seus límites... Nós temos que ollar máis lonxe e ir alén do que temos ao noso arredor...

Eu prefiro ser coma o mar, ou, se cadra, coma o océano, que nunca está conforme e sempre está a buscar novos límites, novos desafíos, novos lugares polos que transcorrer... 

Non temos que ter medo a voar lonxe, o máis alto que poidamos... Temos que soñar, fantasear, seguir os mandados do noso corazón... Non encasillarnos, abrir o corazón para a alegría e pechar o paso á indiferenza...

Temos que poder ollar para o infinito e, ao mesmo tempo, tratar de atopar o mellor que hai dentro de nós, no noso interior... 

E nada mellor que abrirmos os ollos, sermos únicos, sermos nós mesmos...