domingo, 29 de maio de 2011

La Feria del Libro

Todos los años por esta época se celebra en Madrid La Feria del Libro.
Y también, todos los años, son muchas las personas, amantes de la lectura, o no, que se acercan hasta el Paseo de Coches del Parque de El Retiro para pasear, curiosear, adquirir libros, e incluso  ver y charlar con sus escritores favoritos.

Pues de todos es sabido que uno de los encantos de la feria del libro es que muchos escritores acuden a las casetas allí instaladas, y si tú quieres que tu autor, o autores favoritos estampen un autógrafo en una de sus obras, puedes llevarla ya contigo o adquirirla allí para tal ocasión.
Este año han pasado ya por El Retiro Eduardo Punset, Eduardo Mendoza, Almudena Grandes, Carmen Posadas, Maruja Torres, Eduardo Mendicutti, Juan José Millás... Entre otros...

Pero en la feria del libro, no sólo se presentan autores y sus libros, sino que también se organizan charlas abiertas a todo el público sobre diversos temas, talleres de poesía, así como también hay actividades dirigidas al público infantil y juvenil.

Así que si os coincide estar por Madrid estos días no dudéis de pasar y pasear por El Parque de El Retiro... Siempre es interesante y tiene su encanto, pero no hay duda que en estos momentos... Más...

martes, 17 de maio de 2011

Dia das Letras Galegas

Hoxe, 17 de maio, festexamos en Galicia o día das Letras Galegas…
Unha celebración instituída pola Real Academia Galega para homenaxear a aquelas persoas que destaquen pola súa creación literaria en lingua galega, ou polos seus actos en defensa do noso idioma... A única condición é que ten que facer 10 anos, polo menos desde o seu pasamento...
A primeira persoa homenaxeada, en maio de 1963 foi a nosa grande poetisa Rosalía de Castro.Precisamente celebramos hoxe o día das Letras Galegas pois foi un 17 de maio cando se imprimiu o seu libro “Poemas Gallegos”.
O ano pasado foi Uxío Novoneyra, e este ano homenaxeamos a Lois Pereiro, de quen a RAG resalta que “cartografou coma ninguén o labirinto do mundo contemporáneo conciliando para tal fin o individualismo escéptico coa tradición demoledora do expresionismo centroeuropeo"
Lois Pereiro naceu en Monforte de Lemos en 1958 e morreu na Coruña en 1996, vítima da Sida, e despois de sufrir tremendamente por culpa da enfermidade producida polo aceite de “colza” desnaturalizado.
Traballou como tradutor de alemán, francés e inglés de dobraxe de cine e de series de televisión...
Estivo en contacto cun grupo de poetas e participou na creación de varias antoloxías como “De amor e desamor” I e II e colaborou en varias revistas entre elas a revista "Loia".

Mentres viviu, só publicou dous poemarios: “Poemas” e “Poesía última de amor e enfermidade”. Despois da súa morte publicouse “Poemas para unha Loia”.
Aquí deixo unha mostra da súa poesía...

 Tristemente convivo coa túa ausencia
sobrevivo á distancia que nos nega
mentres bordeo a fronteira entre dous mundos
sen decidir cal deles pode darme
a calma que me esixo para amarte
sen sufrir pola túa indiferencia
a miña retirada preventiva
dunha batalla que xa sei perdida
resolto a non entrar xamais en ti
pero non á tortura de evitarte.
........................................................................................................................................................................
 Somentes
 intentaba conseguir
 deixar na terra
 algo de min que me sobrevivise
 sabendo que deberia ter sabido
 impedirme a min mesmo
 descubrir que só fun un interludio
 atroz entre dous muros de silencio
 só puiden evitar vivindo á sombra
 inocularlle para sempre a quen amaba
 doses letais do amor que envelenaba
 a súa alma cunha dor eterna
 sustituíndo o desexo polo exilio
 iniciei a viaxe sen retorno
 deixándome levar sen resistencia
 ó fondo dunha interna
 aniquilación chea de nostalxia.

martes, 10 de maio de 2011

Dia Mundial del Lupus

Hoy día 10 de mayo se dedica una especial atención en todo el mundo al Lupus:
Una enfermedad autoinmune y que “ataca” diferentes órganos del cuerpo…
Es considerada autoinmune porque el sistema inmunológico no reconoce alguna parte de nuestro organismo y comienza a rechazarlo mediante un exceso de anticuerpos , que producen inflamación, afectando a todo el organismo… Llegando a provocar incluso la muerte…

 Su nombre viene dado por ciertas manchas que aparecen en algunas personas con la enfermedad, que se parecen a ciertas manchas presentes en las personas mordidas por los lobos... Lupus, en latin: lobo...


Sin embargo el símbolo a nivel mundial del Lupus es... Una mariposa... Un animal bello... pero la enfermedad, no lo es...

No sólo es una enfermedad, hoy por hoy sin cura, sino también de difícil diagnóstico…
Por lo tanto, hay todavía una gran necesidad de información, tanto por parte de la clase médica, como por la sociedad en general.
La gente necesita saber más, para una mejora en la salud de los enfermos con esta patología, y para evitar la discriminación y los prejuicios con respecto a esta enfermedad y a los que la padecen…

PARA SABER MÁS 

luns, 2 de maio de 2011

¿Por qué "Camelia Branca do ar"?

Cuando comencé con el blog, no sabía qué título ponerle, qué nombre darle...
Al final, me decidí por "Camelia Branca do Ar" porque siempre me ha gustado la poesía de Federico García Lorca y sobretodo los seis poemas que nuestro genial autor compuso en mi lengua materna: el gallego...
Y de uno de elos: "Madrigal a cibda de Santiago" se encuentra el verso que da título al blog:


                                     MADRIGAL A CIBDA DE SANTIAGO
                                                      Chove en Santiago
                                                      meu doce amor.
                                                      Camelia branca do ar
                                                      brila entebrecida ô sol.
                                                      Chove en Santiago
                                                      na noite escura.
                                                      Herbas de prata e de sono
                                                      cobren a valeira lúa.
                                                      Olla a choiva pol-a rúa,
                                                      laio de pedra e cristal.
                                                     Olla no vento esvaído
                                                     soma e cinza do teu mar.
                                                     Soma e cinza do teu mar
                                                     Santiago, lonxe do sol.
                                                    Ãgoa da mañán anterga
                                                    trema no meu corazón.
                                                    Federico García Lorca