martes, 15 de marzo de 2011

Federico García Lorca

Federico García Lorca.
Federico García Lorca ha sido el poeta y dramaturgo español más importante del Siglo XX. Ha desempeñado un papel fundamental en la Generación del 27 siendo el autor español más traducido de este siglo.
Su obra más conocida ha sido la trilogía dramática formada por "Bodas de sangre", "Yerma" y "La Casa de Bernarda Alba". Otras obras famosas de clara inspiración gitana han sido: "Mariana Pineda" y "Romancero Gitano".
Nació en Granada en 1898 y fue fusilado en 1936 por soldados falangistas al comienzo de la Guerra Civil Española. Su lamentable pérdida dio paso al nacimiento de un mito que ha sido fuente de inspiración para muchos profesionales del arte en todas sus facetas.

2 comentarios:

  1. " Assim como muitos artistas - e a obra Guernica, de Pablo Picasso -, durante o longo regime ditatorial do Generalíssimo Franco, suas obras foram consideradas clandestinas na Espanha.

    Com o fim do regime, e a volta do país à democracia, finalmente sua terra natal veio a render-lhe homenagens, sendo hoje considerado o maior autor espanhol desde Miguel de Cervantes. Lorca tornou-se o mais notável numa constelação de poetas surgidos durante a guerra, conhecida como "geração de 27", alinhando-se entre os maiores poetas do século XX. Foi ainda um excelente pintor, compositor precoce e pianista. Sua música se reflete no ritmo e sonoridade de sua obra poética. Como dramaturgo, Lorca fez incursões no drama histórico e na farsa antes de obter sucesso com a tragédia. As três tragédias rurais passadas na Andaluzia, Bodas de Sangue (1933), Yerma (1934) e A Casa de Bernarda Alba (1936) asseguraram sua posição como grande dramaturgo."

    ResponderEliminar
  2. Muito obrigada Tony por comentares sobre Federico García Lorca...
    Um poeta que do que eu sempre gostei, mesmo desde que era uma rapariga...
    E mais, depois, quando conheci os seu poemas galegos...
    Já sabes que ele era andaluz...de Granada, assim que ... O feito de ele escrever em galego é quase um milagre... E, como tu vês...
    Uma maravilha!!!
    Aqui te deixo outro desses poemas galegos:
    (Acho que dá para perceber... Risos....)

    Cántiga do neno da tenda

    Bos Aires ten unha gaita
    sobro do Río da Prata,
    que a toca o vento do norde
    coa súa gris boca mollada.
    ¡Triste Ramón de Sismundi!
    Aló, na rúa Esmeralda,
    basoira que te basoira
    polvo de estantes e caixas.
    Ao longo das rúas infindas
    os galegos paseiaban
    soñando un val imposibel
    na verde riba da pampa.
    ¡Triste Ramón de Sismundi!
    Sinteu a muiñeira d’agoa
    mentras sete bois de lúa
    pacían na súa lembranza.
    Foise pra veira do río,
    veira do Río da Prata.
    Sauces e cabalos múos
    creban o vidro das ágoas.
    Non atopou o xemido
    malencónico da gaita,
    non víu o imenso gaiteiro
    coa boca frolida d’alas;
    triste Ramón de Sismundi,
    veira do Río da Prata,
    víu na tarde amortecida
    bermello muro de lama.

    ResponderEliminar